Wednesday, September 7, 2011

គំនិតគួរពិចារណាដើម្បីសុភមង្គលរវាងមនុស្សពីរនាក់

«ការទុកចិត្តគ្នា​ និង​​​​​​ ការជឿជាក់គ្នា ជាប្រការសំខាន់់‍»។

«ត្រូវចេះផ្តល់សេរីភាពអោយគ្នាទៅវិញទៅមក ផ្តល់ពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់សំរាប់គេ​ដើម្បីគេអាចធ្វើអ្វីដែលគេចង់ធ្វើ»។

«ត្រូវចេះដឹងសុខទុក្ខគ្នាទៅវិញទៅមក»។

«កុំព្យាយាមអោយគេចំនាយពេលវេលាជាមួយយើង នៅពេលដែលគេពិតជាជាប់រវល់ក្នុងការងារគេ»។

«ការអត់អោន និង​​ ការអធ្យាស្រ័យជាប្រការ១សំខាន់ សំរាប់អ្នកទាំងពីរ ព្រោះអ្នកណាក៏មានកំហុសដែរ អ្វីដែលសំខាន់គឺគេចេះទទួលកំហុស»។

«ពិភាក្សាគ្នាអោយច្បាស់នូវអ្វីដែលខ្លួនចូលចិត្ត និង មិនចូលចិត្ត​ជៀសវាងការខ្វែងគំនិតគ្នា»។

«ជៀសវាងការប្រើពាក្យត្រគោះបោះបោកជាមួយគ្នា»។

«ត្រូវចេះសរសើរ​ និង លើកទឹកចិត្តដល់គេនៅពេលដែលគេសំរេចកិច្ចការអ្វី១»។

«កុំខ្លាចនឹងបង្ហាញការព្រួយបារម្ភរបស់អ្នកចំពោះមនុស្សជាទីស្រលាញ់ ព្រោះវាអាចផ្តល់នូវភាពកក់ក្តៅសំរាប់គេ»។

«ត្រូវធ្វើជាអ្នកប្រឹក្សាដ៏ល្អ អ្នកស្តាប់ដ៏ល្អ និង អ្នកចាំជួយលើកទឹកចិត្ត នៅពេលដែលគេជួបបញ្ហាអ្វី១»។

«ពាក្យសុំទោស គឺជាពាក្យដែលគួរនិយាយបំផុត នៅពេលដែលយើងប្រព្រឹត្តកំហុស»។

«ភាពអត់ធ្មត់​និង ភាពស្ងប់ស្ងាត់ គឺជារឿងល្អបំផុតដែលយើងត្រូវប្រកាន់យកនៅពេលដែលមានជំលោះ»។

«មិនត្រូវប្រៀបធៀបមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់អ្នកជាមួយអ្នកដទៃ ព្រោះមនុស្សម្នាក់កើតមកមិនដូចគ្នានោះទេ អ្នកស្រលាញ់គេព្រោះតែគេជាគេ»។

«តើមានប្រយោជន៏អ្វី ដែលទៅសរសើរអ្នកដទៃ ហើយបែរជាបង្អាប់មនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់ខ្លួន?»

«សុភមង្គលរបស់អ្នកស្ថិតនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់អ្នក ត្រូវចេះថែរក្សាវាអោយបានល្អ​ កុំបណ្តោយអោយបាត់បង់ ពុំដូច្នោះទេអ្នកនឹងស្តាយក្រោយអស់មួយជីវិត»។

«ដេញដោលពីអតីតកាលបានប្រយោជន៍អ្វី? អ្នកស្រលាញ់គេព្រោះតែគេជាម្នាក់អតីតកាលនោះ រឺ​ ព្រោះតែគេជាម្នាក់បច្ចុប្បន្នកាលដ៏ល្អរបស់អ្នក?»។

«អនាគតនៅឆ្ងាយ មើលមិនឃើញ ស្មានមិនដល់ ស្តាប់មិនលឺ អ្វីដែលយើងត្រូវគិតគឺ​ អ្នកទាំងពីរអាចរស់នៅជាមួយគ្នាបានដោយរីករាយនាពេលបច្ចុប្បន្ន»។
                                                                           
                                                                             ០៨.កញ្ញា.២០១១                                                         
                                                                                ឃី ស្រីស្រស់

Say " i love you" to the world with me!

English - I love you
French- Je t'aime
Chinese- Wo ai ni
Japanese- Aishite ru
Spanish- Te quiero
Italian- Ti amo
Khmer- Nhom srolanh neak! or Bong srolanh oun ( used by couple)
Thai- Phum rak khun
Vietnames- Anh yêu em
Korean- Sarang hae yo!
German- Ich liebe dich!

romantic right??? say this to your beloved person, m sure you will get back 100% of their love! say it now!

Let study the basic of french word with me!

Hello = Bonjour! or Salut ( used for friends or the person in the same age)
How are you? = Comment ça va? or Comment allez vous?
very well, thanks you! = très bien! merci!
I am happy to meet you = Enchanté de faire votre connaisance!
With pleasure = avec plaisir!
Have a meeting = avoir un rendez vous!
I love you= Je t'aime or Je t'adore!
goodbye= Au revoir!
see you next time= à bientôt!

Tuesday, September 6, 2011

My favourite movie, Love story in Havard

I learn from this movie many things, love, study and life.
Love: i know what is true love. this movie shows us a really nice couple that they try to struggle everything to live with each other, Studying and Loving in the same time! It is such a difficult situation, when they study in different subjects, while one of them need to pursue their dream and leave another half of them. However They wait for each other, even it is a long waiting but they try all their best. And in the end, they can live with each other happily with their little babies.
Study: i know how law student and medicine student study in this famous university "Havard".  I know how hard they have to sacrifice!
Life: is the combination of PAIN and HAPPINESS. Now we live in the world of competition! We have to be flexible! But i rather have pain first and happiness after. Zors.

Monday, September 5, 2011

កើតមកជាមនុស្ស


កើតមកមួយជាតិធាតុមួយចាន         មិនត្រូវរុញច្រានព្រេងវាសនា
មិនត្រូវពឺងលើជោគជតា                   ត្រវយកប្រាជ្ញាមកដោះស្រាយ។
កើតមកជាមនុស្សរស់នឺងគេ              ខិតខំរិះគ្នេរកមធ្យោបាយ
កុំគិតតែពីដើរសប្បាយ                      ត្រូវគិតខ្វល់ខ្វាយអនាគត។
កើតមកជាមនុស្សខុសពីសត្វ             ត្រូវខំហ្វឺកហាត់ខាត់បញ្ញា
គោរពតាមច្បាប់គ្រប់មាត្រា                ព្រះពុទ្ធសាសនាកុំបំពាន។
កើតមកជាមនុស្សមានមាយាទ           ត្រូវចេះឆ្លបឆ្លៀតធ្វីកិច្ចការ
កុំទុកវេលាចោលអសារ                      វិរិយៈស្រវាខំឃ្មាតខ្មី។
កើតមកជាមនុស្សពីធម្មជាតិ               មានសិទ្ធិសេរីភាពស្មើៗគ្នា
ខ្មៅសល្អអាក្រក់មនុស្សដូចគ្នា            សាមគ្គីសាមគ្គាថ្កើនសន្តិ។


ភ្នំពេញ ១២ កក្កដា ២០១១
អ្នកនិពន្ធ៖ ក.ឃី ស្រីស្រស់

ការស្លៀកពាក់និងការតុបតែងខ្លួនជ្រុលនិយមរបស់សិស្សនិស្សិតនាពេលបច្ចុប្បន្ន

យោងតាមទស្សនះរបស់លោកទស្សនវិទូម៉ាស្លូវ បានបង្ហាញឲ្យឃើញថា​ ការស្លៀកពាក់ គឺជាផ្នែក មួយនៃតំរូវការសរីរៈរបស់មនុស្សដ៏មានសារៈសំខាន់ដែលមិនអាចជៀសបាន​ ព្រោះវាគឺជាអាកប្បកិរិយា​ឆ្លុះ បញ្ចាំងពីភាពថ្លៃថ្នូរ និង​ អត្តសញ្ញាណរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ និង​ ជាតិនីមួយៗ។ ដោយឡែកប្រជាជនខ្មែរយើង​ និយមស្លៀកពាក់ទៅតាមទំនៀមទំលាប់​​ និង សមស្របទៅតាមកាលៈទេសៈផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែនៅបណ្តាសម័យ​ចុង​​ក្រោយនេះ ដោយសារតែការរីកចំរើននៃសាកលភាវូបនីយកម្ម ការហូរចូលនៃវប្បធម៌បរទេស ជាពិសេស វប្បធម៌នៃការស្លៀកពាក់នេះបានជះឥទ្ធិពលដល់ផ្នត់គំនិតរបស់យុវវ័យខ្មែរយើងទាំងប្រុសទាំងស្រី។ហើយអ្វីដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភខ្លាំងបំផុតនោះគឺការស្លៀកពាក់មិនសមរម្យរបស់សិស្សនិស្សិតខ្មែរយើងនៅតាមបណ្តាគ្រឹះស្ថានអប់រំនានា​ នាពេលបច្ចុប្បន្ន។
ជាការពិតណាស់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះយើងសង្កេតឃើញថា សិស្សនិស្សិតទាំងប្រុសទាំងស្រីមួយ​ ចំនួនធំបានចាត់ទុកសាលារៀនប្រៀបដូចជាទីកន្លែងសំរាប់បង្ហាញម៉ូតសំលៀកបំពាក់ និង​ ការតុបតែងខ្លួន​ដោយមិនបានគិតថាសាលារៀនគឺជាទីកន្លែងសំរាប់ក្រេបជញ្ជក់យកចំនេះដឹងដើម្បីអនាគតភ្លឺស្វាងរបស់ខ្លួននោះទេ។​ នៅតាមបណ្តាគ្រឺះស្ថាននានាបានចែងយ៉ាងច្បាស់នូវបទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់សាលា ដែលតំរូវឲ្យ សិស្សិនិស្សិតទាំងអស់គោរពវិន័យនៃការស្លៀកពាក់ ដោយឲ្យសិស្សនារី​ស្លៀកពាក់អាវស និង សំពត់ខៀវ​មាន​​សំរុង​យ៉ាងហោចណាស់ត្រឺមក្រោមជង្គង់​ ហើយសក់ត្រូវចង និង សិស្សប្រុសត្រូវពាក់អាវស និង​ ខោ ក្រម៉ៅជើងវែង ហើយសក់ត្រូវកាត់ឲ្យខ្លី។ ផ្ទុយទៅវិញ សិស្សនិស្សិតទាំងអស់នោះពុំបានគោរពតាមវិន័យខាង លើនោះទេ ពួកគេបាន​ស្លៀកពាក់​ទៅតាមទំនើងចិត្តរបស់ខ្លួន។ ជាក់ស្តែង សិស្សនិស្សិតនារី​មួយចំនួន ស្លៀកពាក់ខើចលើខើចក្រោម អាវរឹបខ្លួន ជាមួយនឹងសំពត់ខើចខ្លាំងត្រឹមកំភ្លៅ។ រីឯ​​​ បុរសស្លៀកខោសំយ៉េះ ជើងខោហៀរកែង និង​ពាក់អាវចំហឡេវ រហូតដល់យើង​ពិបាកនឺងទទួល​យកបានក្នុងនាមពួកគេជាសិស្ស និស្សិតមួយរូប។ មិនតែបុណ្ណោះ​​ សិស្សនិស្សិតស្រី​ខ្លះដោយ​ហេតុតែចង់ស្អាតខ្លាំង ពួកគេបានផាត់មុខមក​ រៀន ជាមួយនឹងម្សៅក្រាស់។និងក្រែមដិតៗ ព្រមទាំងធ្វើសក់កន្រ្ទើងៗប្រៀបដូចជាចូលរួម​ក្នុងពិធី​ជប់លៀង មួយដូច្នេះដែរ។ ចំនែកឯបុរសវិញ ទុកសក់វែង​​ និង​ ធ្វើសក់បះៗមករៀន ដោយយល់ថានេះជាភាពសង្ហារ​របស់ខ្លួន តែតាមការពិត​រូបរាងបែបនេះមិនខុសពីពួកចោរប្លន់​ដែលគេចាប់បានផ្សាយតាមពត៌មានសន្តិសុខ សង្គមនោះទេ។ មួយវិញទៀតនៅតាម​មហាវិទ្យាល័យឯកជនមួយចំនួនដែលមិនសូវរឹតបន្តឹងខ្លាំង ខាងផ្នែកស្លៀកពាក់នេះ បានជំរុញ​ឲ្យនិស្សិតមានសេរីភាពពេញទី​ក្នុងការស្លៀកពាក់ទៅតាម​ទំនើងចិត្ត ដោយចំលង​តាម​ស្ទីល​​បរទេស​នានា ដូចជា​​ តាមពួកតារាកូរ៉េ និង ពូកតារាបស្ចិមប្រទេស​ជាដើម។ ថ្វីត្បិតតែ មហាវិទ្យាល័យ​ ទាំងនោះមិនបាន​ហាមឃាត់ចំពោះរឿងនេះក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែក្នុង​នាម​យើង​ជានិស្សិតមួយរូប យើងត្រូវ​ចេះជ្រើសរើសសំលៀកបំពាក់មួយឲ្យសាកសម​ជាអ្នក​មាចំនេះដឹង និង ជាបញ្ញាវ័ន្តមួយរូប​នៅ​ក្នុង​សង្គម​ព្រោះ ថាការស្លៀកពាក់តែផ្តេសតែផ្តាសអាចផ្តល់​ផល​​​អវិជ្ជមានច្រើនចំពោះខ្លួនឯង គ្រួសារ​ សាលារៀននិង សង្គម​ជាតិ។
យ៉ាងណាមិញ ការស្លៀកពាក់ជ្រុលនិយមរបស់សិស្សនិស្សិតបានធ្វើឲ្យខ្លួនឯង ភ្លើតភ្លើន គ្មានពេល វេលាគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់រៀនសូត្រដោយសារតែយកខួរក្បាល​មួយភាគធំទៅគិតពីរូបរាងខាងក្រៅ របស់ខ្លួន​និង គិតថាខ្លួននឹងត្រូវច្នៃម៉ូតអ្វីជាបន្ត​សំរាប់បង្អួត​គេនាថ្ងៃបន្ទាប់។ លើសពីនេះទៅទៀត​​ ការ​ស្លៀកពាក់បែបនេះបានធ្វើឲ្យពួកគេបាត់បង់​អត្តសញ្ញាណ និង សីលធម៌ដ៏ប្រពៃជាសិស្ស​និស្សិតខ្មែរ។ ជាង នេះ​​ទៅ​ទៀពួកគេ​ត្រូវ​ខ្ជះខ្ជាយលុយ​របស់ឳពុក​ម្តាយដែលខំរកមកដោយលំបាក​ ដើម្បីដើរឲ្យទាន់តាមម៉ូត សំលៀកបំពាក់ថ្មីៗ ដែលនេះជារឿងមួយដែលមិនចាំបាច់នឺងធ្វើទាល់តែសោះ។ ជាពិសេស ចំពោះសិស្ស និស្សិតនារីដែលស្លៀកខ្លីៗ ខើចលើ ខើចក្រោម បានធ្វើឲ្យខ្លួនបាត់បង់លក្ខណះជានារីខ្មែរមួយរូប និង​ ធ្វើឲ្យ​បាត់បង់សណ្តាប់ធ្នាប់នៅក្នុងថ្នាក់រៀន និង ក្នុងសាលារៀនមួយភាគធំផងដែរ។ កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះទៅ ទៀតនោះ វាក៏បានផ្តល់ផលប៉ះពាល់ទៅដល់ សណ្តាប់ធ្នាប់សង្គមជាតិ ដូចជាការបង្កឲ្យមានជា​ បទល្មើស​ផ្សេង​ៗ និង គ្រោះថ្នាក់នានាដល់បុគ្គលដែលជាអ្នកស្លៀកពាក់ និង អ្នកដទៃ ឧទាហរណ៍ដូចជា៖​ បទល្មើស​ចាប់រំលោភជាដើម។ រីឯ វប្បធម៌ប្រពៃណីនៃការ​ស្លៀកពាក់​ដ៏ល្អផូរផង់របស់ខ្មែរយើងក៏នឹងត្រូវធ្លាក់ ចុះដោយ​សារតែការមិនចេះគិតរបស់​យុវវ័យខ្មែរនាពេលបច្ចុប្បន្ន។ យោងតាមសំដឺរបស់សាស្រ្តាចារ្យនៅតាម​​ គ្រឹះស្ថាន​​អប់រំនានាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ការកើនឡើងនៃចំនួនសិស្សនិស្សិតដែលស្លៀកពាក់មិនសមរម្យ ចូលក្នុងសាលាកើតមានឡើង​ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសារតែការយកតំរាប់តាមគ្នា​និងបក្សពួក។ ពួកគាត់ បានធ្វើការរិះគន់បន្ថែមថា ពួកសិស្សនិស្សិតទាំងអស់នោះតុបតែង​ខ្លួនមិនខុស​ពីពួកក្មេងទំនើងនោះឡើយ។ ពួកគេគួរណាស់​ជាបឋមខិតខំរៀនសូត្រដើម្បីអនាគតរបស់ពួកគេ​ និង អនាគតប្រទេសជាតិជាមុនសិនមិនខ្វះ​ទេពេលវេលាតុបតែងខ្លួននៅពេលដែលពួក​គេទទួល​បានជោគជ័យក្នុងជីវិតរួចហើយ ព្រោះឥឡួវនេះ ប្រទេសជាតិកំពុងតែ​ត្រូវការធនធានមនុស្ស​ពិតប្រាកដដើម្បីការអភិវឌ្ឍប្រទេស។ ជាការត្រឹមត្រូវណាស់​​យុវវ័យយើងគួរគិត​ពីការរៀនសូត្ររបស់ខ្លួនឲ្យខ្លាំងជាងការតុបតែងខ្លួន ព្រោះរូបសម្បត្តិខាងក្រៅមិនស្មើនឹង​វិជ្ជាសម្បត្តិនោះទេ ដូចជាសុភាសិតខ្មែរមួយបានពោលថា​៖ នារីស្អាតដោយសារចរិយា បុរសសង្ហារដោយសារ ចំនេះវិជ្ជា‌។ តាមការពិត គ្មាននរណាម្នាក់​ហាមមិនឲ្យពួកគេ ស្លៀកពាក់តាមចំនង់ចំនូលចិត្តរបស់ខ្លួននោះ ឡើយ តែពួកគេត្រូវចេះយល់ដឺង​ពីការស្លៀកពាក់​ទៅតាមកាលៈទេសៈ​ ដូចជា ចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀងយើង ត្រូវស្លៀក​សំលៀកបំពាក់​អ្វី ដើរកំសាន្តត្រូវស្លៀកសំលៀកបំពាក់ដូចម្តេច ,​ទៅកាន់វត្តអារាមត្រូវស្លៀក​សំលៀកបំពាក់​យ៉ាងណាជាដើម ដូចមានចែងក្នុងសុភាសិតខ្មែរមួយថា៖ចូលស្ទឹងតាមបទ ចូលស្រុក​តាមទេស ដូច្នោះដែរ។ ដើម្បីទប់ស្កាត់នូវការស្លៀកពាក់ជ្រុលនិយមរបស់សិស្ស​និស្សិតក៏ដូចជា​យុវវ័យ​ខ្មែរនាពេលបច្ចុប្បន្ន អាណាព្យាបាល ព្រមទាំងសាស្រ្តារ្យចារ្យនានា គួរដាក់វិធាន­ការណ៍ណែ​នាំពួកគេក្នុង​ន័យម៉ឺងម៉ាត់តែតាមវិធីត្រជាក់ ជៀសវាងនាំមកនូវភាពអាម៉ាស់ដល់ពួកគេ។​ ហើយសិស្សនិស្សិតខ្លួនឯង​ផ្ទាល់​​ក៏គួរតែមាន​ស្មារតីភ្ញាក់រលឺកនូវទង្វើរបស់ខ្លួនដោយខ្លួនឯងផងដែរ។
ជាចុងក្រោយនេះយុវវ័យខ្មែរជាពិសេស​ សិស្សនិស្សិតខ្មែរទាំងឡាយ​ដែលមានទំលាប់​ស្លៀកពាក់​​​មិន​សមរម្យ គួរគប្បីពិចារណានិង​ កែសំរួលឡើងវិញ​ នូវទំលាប់ស្លៀកពាក់​ទាំងអស់នោះ ដើម្បីផលវិជ្ជមានចំពោះ​ខ្លួនឯង​​​ គ្រួសារ​ និង​​ ប្រទេសជាតិ។​​ យើងគួរចងចាំថាការស្លៀកពាក់​បានត្រឹមត្រូវបង្ហាញពីភាពថ្លៃថ្នូរ លើក​កំពស់​​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ និង​ តំលៃរបស់ខ្លួនយើង អ្នកជុំវិញខ្លួន​ ព្រមទាំងវប្បធម៌ជាតិ​មួយកំរិតថែមទៀតផងដែរ។យកម្ម វប្បធម៌បរទេសនីមួយៗ។ ដោយឡែកប្រជាជនខ្មែរយើង​ និយមស្លៀកពាក់ទៅតាមទំនៀមទំលាប់​​