យោងតាមទស្សនះរបស់លោកទស្សនវិទូម៉ាស្លូវ បានបង្ហាញឲ្យឃើញថា ការស្លៀកពាក់ គឺជាផ្នែក មួយនៃតំរូវការសរីរៈរបស់មនុស្សដ៏មានសារៈសំខាន់ដែលមិនអាចជៀសបាន ព្រោះវាគឺជាអាកប្បកិរិយាឆ្លុះ បញ្ចាំងពីភាពថ្លៃថ្នូរ និង អត្តសញ្ញាណរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ និង ជាតិនីមួយៗ។ ដោយឡែកប្រជាជនខ្មែរយើង និយមស្លៀកពាក់ទៅតាមទំនៀមទំលាប់ និង សមស្របទៅតាមកាលៈទេសៈផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែនៅបណ្តាសម័យចុងក្រោយនេះ ដោយសារតែការរីកចំរើននៃសាកលភាវូបនីយកម្ម ការហូរចូលនៃវប្បធម៌បរទេស ជាពិសេស វប្បធម៌នៃការស្លៀកពាក់នេះបានជះឥទ្ធិពលដល់ផ្នត់គំនិតរបស់យុវវ័យខ្មែរយើងទាំងប្រុសទាំងស្រី។ហើយអ្វីដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភខ្លាំងបំផុតនោះគឺការស្លៀកពាក់មិនសមរម្យរបស់សិស្សនិស្សិតខ្មែរយើងនៅតាមបណ្តាគ្រឹះស្ថានអប់រំនានា នាពេលបច្ចុប្បន្ន។
ជាការពិតណាស់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះយើងសង្កេតឃើញថា សិស្សនិស្សិតទាំងប្រុសទាំងស្រីមួយ ចំនួនធំបានចាត់ទុកសាលារៀនប្រៀបដូចជាទីកន្លែងសំរាប់បង្ហាញម៉ូតសំលៀកបំពាក់ និង ការតុបតែងខ្លួនដោយមិនបានគិតថាសាលារៀនគឺជាទីកន្លែងសំរាប់ក្រេបជញ្ជក់យកចំនេះដឹងដើម្បីអនាគតភ្លឺស្វាងរបស់ខ្លួននោះទេ។ នៅតាមបណ្តាគ្រឺះស្ថាននានាបានចែងយ៉ាងច្បាស់នូវបទបញ្ជាផ្ទៃក្នុងរបស់សាលា ដែលតំរូវឲ្យ សិស្សិនិស្សិតទាំងអស់គោរពវិន័យនៃការស្លៀកពាក់ ដោយឲ្យសិស្សនារីស្លៀកពាក់អាវស និង សំពត់ខៀវមានសំរុងយ៉ាងហោចណាស់ត្រឺមក្រោមជង្គង់ ហើយសក់ត្រូវចង និង សិស្សប្រុសត្រូវពាក់អាវស និង ខោ ក្រម៉ៅជើងវែង ហើយសក់ត្រូវកាត់ឲ្យខ្លី។ ផ្ទុយទៅវិញ សិស្សនិស្សិតទាំងអស់នោះពុំបានគោរពតាមវិន័យខាង លើនោះទេ ពួកគេបានស្លៀកពាក់ទៅតាមទំនើងចិត្តរបស់ខ្លួន។ ជាក់ស្តែង សិស្សនិស្សិតនារីមួយចំនួន ស្លៀកពាក់ខើចលើខើចក្រោម អាវរឹបខ្លួន ជាមួយនឹងសំពត់ខើចខ្លាំងត្រឹមកំភ្លៅ។ រីឯ បុរសស្លៀកខោសំយ៉េះ ជើងខោហៀរកែង និងពាក់អាវចំហឡេវ រហូតដល់យើងពិបាកនឺងទទួលយកបានក្នុងនាមពួកគេជាសិស្ស និស្សិតមួយរូប។ មិនតែបុណ្ណោះ សិស្សនិស្សិតស្រីខ្លះដោយហេតុតែចង់ស្អាតខ្លាំង ពួកគេបានផាត់មុខមក រៀន ជាមួយនឹងម្សៅក្រាស់។និងក្រែមដិតៗ ព្រមទាំងធ្វើសក់កន្រ្ទើងៗប្រៀបដូចជាចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀង មួយដូច្នេះដែរ។ ចំនែកឯបុរសវិញ ទុកសក់វែង និង ធ្វើសក់បះៗមករៀន ដោយយល់ថានេះជាភាពសង្ហាររបស់ខ្លួន តែតាមការពិតរូបរាងបែបនេះមិនខុសពីពួកចោរប្លន់ដែលគេចាប់បានផ្សាយតាមពត៌មានសន្តិសុខ សង្គមនោះទេ។ មួយវិញទៀតនៅតាមមហាវិទ្យាល័យឯកជនមួយចំនួនដែលមិនសូវរឹតបន្តឹងខ្លាំង ខាងផ្នែកស្លៀកពាក់នេះ បានជំរុញឲ្យនិស្សិតមានសេរីភាពពេញទីក្នុងការស្លៀកពាក់ទៅតាមទំនើងចិត្ត ដោយចំលងតាមស្ទីលបរទេសនានា ដូចជា តាមពួកតារាកូរ៉េ និង ពូកតារាបស្ចិមប្រទេសជាដើម។ ថ្វីត្បិតតែ មហាវិទ្យាល័យ ទាំងនោះមិនបានហាមឃាត់ចំពោះរឿងនេះក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែក្នុងនាមយើងជានិស្សិតមួយរូប យើងត្រូវចេះជ្រើសរើសសំលៀកបំពាក់មួយឲ្យសាកសមជាអ្នកមាចំនេះដឹង និង ជាបញ្ញាវ័ន្តមួយរូបនៅក្នុងសង្គមព្រោះ ថាការស្លៀកពាក់តែផ្តេសតែផ្តាសអាចផ្តល់ផលអវិជ្ជមានច្រើនចំពោះខ្លួនឯង គ្រួសារ សាលារៀននិង សង្គមជាតិ។
យ៉ាងណាមិញ ការស្លៀកពាក់ជ្រុលនិយមរបស់សិស្សនិស្សិតបានធ្វើឲ្យខ្លួនឯង ភ្លើតភ្លើន គ្មានពេល វេលាគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់រៀនសូត្រដោយសារតែយកខួរក្បាលមួយភាគធំទៅគិតពីរូបរាងខាងក្រៅ របស់ខ្លួននិង គិតថាខ្លួននឹងត្រូវច្នៃម៉ូតអ្វីជាបន្តសំរាប់បង្អួតគេនាថ្ងៃបន្ទាប់។ លើសពីនេះទៅទៀត ការស្លៀកពាក់បែបនេះបានធ្វើឲ្យពួកគេបាត់បង់អត្តសញ្ញាណ និង សីលធម៌ដ៏ប្រពៃជាសិស្សនិស្សិតខ្មែរ។ ជាង នេះទៅទៀពួកគេត្រូវខ្ជះខ្ជាយលុយរបស់ឳពុកម្តាយដែលខំរកមកដោយលំបាក ដើម្បីដើរឲ្យទាន់តាមម៉ូត សំលៀកបំពាក់ថ្មីៗ ដែលនេះជារឿងមួយដែលមិនចាំបាច់នឺងធ្វើទាល់តែសោះ។ ជាពិសេស ចំពោះសិស្ស និស្សិតនារីដែលស្លៀកខ្លីៗ ខើចលើ ខើចក្រោម បានធ្វើឲ្យខ្លួនបាត់បង់លក្ខណះជានារីខ្មែរមួយរូប និង ធ្វើឲ្យបាត់បង់សណ្តាប់ធ្នាប់នៅក្នុងថ្នាក់រៀន និង ក្នុងសាលារៀនមួយភាគធំផងដែរ។ កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះទៅ ទៀតនោះ វាក៏បានផ្តល់ផលប៉ះពាល់ទៅដល់ សណ្តាប់ធ្នាប់សង្គមជាតិ ដូចជាការបង្កឲ្យមានជា បទល្មើសផ្សេងៗ និង គ្រោះថ្នាក់នានាដល់បុគ្គលដែលជាអ្នកស្លៀកពាក់ និង អ្នកដទៃ ឧទាហរណ៍ដូចជា៖ បទល្មើសចាប់រំលោភជាដើម។ រីឯ វប្បធម៌ប្រពៃណីនៃការស្លៀកពាក់ដ៏ល្អផូរផង់របស់ខ្មែរយើងក៏នឹងត្រូវធ្លាក់ ចុះដោយសារតែការមិនចេះគិតរបស់យុវវ័យខ្មែរនាពេលបច្ចុប្បន្ន។ យោងតាមសំដឺរបស់សាស្រ្តាចារ្យនៅតាម គ្រឹះស្ថានអប់រំនានាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ការកើនឡើងនៃចំនួនសិស្សនិស្សិតដែលស្លៀកពាក់មិនសមរម្យ ចូលក្នុងសាលាកើតមានឡើងជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសារតែការយកតំរាប់តាមគ្នានិងបក្សពួក។ ពួកគាត់ បានធ្វើការរិះគន់បន្ថែមថា ពួកសិស្សនិស្សិតទាំងអស់នោះតុបតែងខ្លួនមិនខុសពីពួកក្មេងទំនើងនោះឡើយ។ ពួកគេគួរណាស់ជាបឋមខិតខំរៀនសូត្រដើម្បីអនាគតរបស់ពួកគេ និង អនាគតប្រទេសជាតិជាមុនសិនមិនខ្វះទេពេលវេលាតុបតែងខ្លួននៅពេលដែលពួកគេទទួលបានជោគជ័យក្នុងជីវិតរួចហើយ ព្រោះឥឡួវនេះ ប្រទេសជាតិកំពុងតែត្រូវការធនធានមនុស្សពិតប្រាកដដើម្បីការអភិវឌ្ឍប្រទេស។ ជាការត្រឹមត្រូវណាស់យុវវ័យយើងគួរគិតពីការរៀនសូត្ររបស់ខ្លួនឲ្យខ្លាំងជាងការតុបតែងខ្លួន ព្រោះរូបសម្បត្តិខាងក្រៅមិនស្មើនឹងវិជ្ជាសម្បត្តិនោះទេ ដូចជាសុភាសិតខ្មែរមួយបានពោលថា៖ នារីស្អាតដោយសារចរិយា បុរសសង្ហារដោយសារ ចំនេះវិជ្ជា។ តាមការពិត គ្មាននរណាម្នាក់ហាមមិនឲ្យពួកគេ ស្លៀកពាក់តាមចំនង់ចំនូលចិត្តរបស់ខ្លួននោះ ឡើយ តែពួកគេត្រូវចេះយល់ដឺងពីការស្លៀកពាក់ទៅតាមកាលៈទេសៈ ដូចជា ចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀងយើង ត្រូវស្លៀកសំលៀកបំពាក់អ្វី ដើរកំសាន្តត្រូវស្លៀកសំលៀកបំពាក់ដូចម្តេច ,ទៅកាន់វត្តអារាមត្រូវស្លៀកសំលៀកបំពាក់យ៉ាងណាជាដើម ដូចមានចែងក្នុងសុភាសិតខ្មែរមួយថា៖ចូលស្ទឹងតាមបទ ចូលស្រុកតាមទេស ដូច្នោះដែរ។ ដើម្បីទប់ស្កាត់នូវការស្លៀកពាក់ជ្រុលនិយមរបស់សិស្សនិស្សិតក៏ដូចជាយុវវ័យខ្មែរនាពេលបច្ចុប្បន្ន អាណាព្យាបាល ព្រមទាំងសាស្រ្តារ្យចារ្យនានា គួរដាក់វិធានការណ៍ណែនាំពួកគេក្នុងន័យម៉ឺងម៉ាត់តែតាមវិធីត្រជាក់ ជៀសវាងនាំមកនូវភាពអាម៉ាស់ដល់ពួកគេ។ ហើយសិស្សនិស្សិតខ្លួនឯងផ្ទាល់ក៏គួរតែមានស្មារតីភ្ញាក់រលឺកនូវទង្វើរបស់ខ្លួនដោយខ្លួនឯងផងដែរ។
ជាចុងក្រោយនេះយុវវ័យខ្មែរជាពិសេស សិស្សនិស្សិតខ្មែរទាំងឡាយដែលមានទំលាប់ស្លៀកពាក់មិនសមរម្យ គួរគប្បីពិចារណានិង កែសំរួលឡើងវិញ នូវទំលាប់ស្លៀកពាក់ទាំងអស់នោះ ដើម្បីផលវិជ្ជមានចំពោះខ្លួនឯង គ្រួសារ និង ប្រទេសជាតិ។ យើងគួរចងចាំថាការស្លៀកពាក់បានត្រឹមត្រូវបង្ហាញពីភាពថ្លៃថ្នូរ លើកកំពស់កេរ្តិ៍ឈ្មោះ និង តំលៃរបស់ខ្លួនយើង អ្នកជុំវិញខ្លួន ព្រមទាំងវប្បធម៌ជាតិមួយកំរិតថែមទៀតផងដែរ។
No comments:
Post a Comment